Janek czuje rozczarowanie

Powiedz dzieciom, że przeczytasz im historyjkę o Janku, który poczuł się rozczarowany.
Wyjaśnij, że uczucie rozczarowania pojawia się, gdy mamy nadzieję, że coś się zdarzy, ale tak się nie dzieje.

Pokaż dzieciom ilustrację do lekcji.

Przeczytaj na głos następującą opowieść:

Gdy nadeszła pora dzielenia się opowieściami, Janek siedział spokojnie z uniesioną ręką. Pani Pączek musiała go jednak nie zauważyć, bo cały czas wywoływała do odpowiedzi inne dzieci. Janek był coraz bardziej zdenerwowany i zrezygnowany. Co będzie, jeśli do samego końca czasu opowieści pani go nie wywoła? A przecież miał do opowiedzenia taką świetną historyjkę o wystawie papug, którą oglądał w ZOO.

Janek właśnie rozmyślał o tym, jak jedna z papug podleciała do niego, żeby napić się soku z jego kubka, gdy pani Pączek oznajmiła, że pozostał im czas na jeszcze jedną, ostatnią historię. Janek wyprężył się jak struna i uniósł rękę jeszcze wyżej. Zaczął też chrząkać, żeby zwrócić uwagę nauczycielki. Pani Pączek uśmiechnęła się i spojrzała prosto na niego. Właśnie na ten moment
czekał! Nareszcie nadeszła jego kolej! Niestety pani Pączek nie wywołała go do odpowiedzi. Zamiast tego wybrała dziewczynkę, która siedziała tuż za Jankiem. Jankowi łzy napłynęły do oczu, a buzia wygięła mu się w podkówkę.

Wtedy dziewczynka zaczęła z podnieceniem opowiadać o wycieczce do ZOO, gdzie karmiła papugi. Janek obrócił się i spojrzał na nią. Był wstrząśnięty, a potem nagle poczuł gorąco w brzuchu.

„Hej! Przecież ona zgapiła moją historię o ZOO. Ukradła moją historię! To ja miałem ją opowiedzieć pani Pączek i wszystkim dzieciom!” — pomyślał Janek.

Wzburzony Janek zaczął bezładnie mówić, że historia o wycieczce do ZOO była jego opowieścią, a wtedy pani Pączek spojrzała na niego dziwnie. Przyłożyła palec do ust, przypominając, że nie wolno przerywać, gdy ktoś opowiada swoją historię.

• Pomóż dzieciom zrozumieć, że w tej skomplikowanej historii pojawiają się różne emocje: zazdrość, niepokój i rozczarowanie.
• Wyjaśnij, że Janek czuł zazdrość, ponieważ ktoś inny opowiedział historię, którą on sam bardzo pragnął opowiedzieć.

Możesz zadać dzieciom następujące pytania:

• Czy kiedykolwiek czuliście się tak, jak Janek?
• W jaki sposób Janek okazał uczucia?
• Jak Janek zareagował na swój problem?
• Czy to, co Janek zrobił, pomogło w jakiś sposób rozwiązać problem?

Daj dzieciom zadanie: w parach z „kolegami konstruktorami” mają zbudować postać Janka.

Poproś dzieci, aby pokazały wszystkim swoje modele. Następnie niech w parach odegrają scenkę, w której pokażą grupę Janka podczas opowiadania historii. Poproś, aby pokazały, jak Janek mógłby poradzić sobie z uczuciem zazdrości, zamiast denerwować się i przerywać.

Możesz zadać dzieciom następujące pytania:

• Jak byście się poczuli, gdyby tuż przez nadejściem waszej kolejki na opowiadanie historii, nauczyciel powiedział wam, że czas się skończył?
• Jak moglibyście powiedzieć o swoich uczuciach albo dać im upust w sposób, który nie powoduje dodatkowych problemów i nie jest przykry dla innych? (Możliwe rozwiązania: głębokie oddychanie, opowiedzenie o wszystkim nauczycielowi lub dzieciom w późniejszym czasie, wypłakanie się, opisanie wszystkiego w książeczce lub pokazanie na rysunku, późniejsza rozmowa o wydarzeniu z mamą/tatą/dziadkami.)

Daj dzieciom zadanie: w parach z „kolegami konstruktorami” mają zbudować figurkę dziecka.

• Niech wyobrażą sobie, ze rodzice tego dziecka zapowiedzieli wycieczkę w miejsce, które dziecko uwielbia, a potem z jakiegoś powodu musieli z niej zrezygnować.
• Powiedz dzieciom, aby porozmawiały ze swoją figurką o uczuciu rozczarowania.

Obserwacja poniższych umiejętności ułatwi Ci sprawdzenie, czy dzieci rozwijają się pod względem społecznym i emocjonalnym.

• Dzieci potrafią konstruktywnie rozwiązywać konflikty.
• Dzieci potrafią w odpowiedni sposób wyrażać emocje.